با من بي کس تنها شده يارا تو بمان
همه رفتند از اين خانه نگارا تو بمان
من بي برگ خزان ديده دگر رفتني ام
تو همه باز و بري تازه بهارا تو بمان
داغ و درد است همه نقش و نگار دل من
بنگر اين نقش به خون شسته نگارا تو بمان
سايه در پاي تو چون موج چه خوش زار گريست
که سر سبز تو خوش باد کنارا تو بمان